● \obijać bruki слоняться (шататься) без дела, гранить мостовую;
2. obtłukiwać, obtrącać
Słownik polsko-rosyjski. 2013.
obijać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, obijaćam, obijaća, obijaćają, obijaćany {{/stl 8}}– obić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IIIc, obiję, obije, obity {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} uszkadzać coś, uderzając czymś o coś,… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
obijač — obìjāč m <G obijáča> DEFINICIJA provalnik ETIMOLOGIJA vidi obiti … Hrvatski jezični portal
obijać — ndk I, obijaćam, obijaćasz, obijaćają, obijaćaj, obijaćał, obijaćany 1. forma ndk czas. obić (p.) 2. «uderzając o coś doznawać obrażeń, potłuczeń» Obijać sobie nogi o meble. obijać się 1. forma ndk czas. obić się (p.) 2. pot. «wałęsać się nic nie … Słownik języka polskiego
obijać się — I – obić się {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 8}}zwykle ndk {{/stl 8}}{{stl 7}} siłą bezwładności uderzać o coś, doznając czasem zewnętrznego uszkodzenia : {{/stl 7}}{{stl 10}}Jajka obijały się w koszyku. Łódka… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
obijać się — Coś obija się (o coś) jak groch o ścianę zob. groch 1. Coś obiło się komuś o uszy zob. ucho 6 … Słownik frazeologiczny
obijać się — Regularnie wymigiwać się od pracy lub zaniedbywać obowiązki Eng. To avoid work; to shirk duty … Słownik Polskiego slangu
obić — dk Xa, obiję, obijesz, obij, obił, obity obijać ndk I, obićam, obićasz, obićają, obićaj, obićał, obićany 1. «uderzeniem spowodować uszkodzenie, wyszczerbienie, odpadnięcie czegoś; obtłuc, obtrącić» Obić dzbanek, filiżankę. Obić tynk ze ściany. 2 … Słownik języka polskiego
bruk — m III, D. u, N. brukkiem; lm M. i 1. «nawierzchnia drogowa twarda, nie ulepszona, ułożona z kamienia polnego lub łamanego na podłożu z podsypki piaskowej» Gładki, nierówny, wyboisty, wyślizgany bruk. Naprawiać, układać bruk. ◊ Na miejskim,… … Słownik języka polskiego
kołatać — ndk IX, kołataćaczę (kołataćacę), kołataćaczesz (kołataćacesz), kołataćacz, kołataćał, rzad. I, kołataćam, kołataćasz, kołataćają, kołataćaj «uderzając w coś, powodować głuchy odgłos; stukać, łomotać» Kołatać do drzwi. Kołatać chodakami o podłogę … Słownik języka polskiego
obtłukiwać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ib, obtłukiwaćkuję, obtłukiwaćkuje, obtłukiwaćany {{/stl 8}}– obtłuc {{/stl 13}}{{stl 8}}dk Vd, obtłukiwaćtłukę, obtłukiwaćtłucze, obtłukiwaćtłucz, obtłukiwaćtłukł, obtłukiwaćtłukli, obtłukiwaćtłuczony {{/stl 8}}{{stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
kryć — ndk Xa, kryję, kryjesz, kryj, krył, kryty 1. «umieszczać, przechowywać w ukryciu, chować» Wiewiórka kryła orzechy w dziupli. Kryć kosztowności w schowku. 2. «taić coś, nie uzewnętrzniać czegoś» Kryć uczucia, myśli. Krył przed nią swoje zamiary. ◊ … Słownik języka polskiego
